Mikromobilność, a w tym elektryczne hulajnogi, staje się coraz ważniejszym środkiem transportu w miastach Europy. Rosnąca popularność tych urządzeń wynika z ich wygody, elastyczności oraz pozytywnego wpływu na środowisko. Projekt finansowany przez Unię Europejską, o nazwie DREEM, postawił sobie za cel stworzenie bezpieczniejszej i bardziej komfortowej alternatywy dla tradycyjnych hulajnóg elektrycznych.
Finalny prototyp hulajnogi DREEM został wyposażony w szereg innowacyjnych funkcji, takich jak większy podest, system stabilizacji na trzech kołach czy wyjmowany akumulator umożliwiający łatwe ładowanie. Dodatkowo zastosowano zaawansowane rozwiązania bezpieczeństwa – kamery z tyłu pojazdu wykrywają zagrożenia i generują alarmy dźwiękowe oraz świetlne, a aplikacja DREEM łączy się z hulajnogą, pozwalając na monitorowanie jej stanu i ustawień użytkownika.
Rola hulajnóg elektrycznych w zrównoważonym transporcie
Hulajnogi elektryczne odgrywają coraz większą rolę w zrównoważonej miejskiej mobilności. Według danych, na początku 2022 roku w Polsce dostępnych było niemal 69 tysięcy takich urządzeń do wynajmu, co stanowi 58% wzrost w porównaniu z rokiem poprzednim. Jednocześnie e-hulajnogi stanowią aż 67% wszystkich urządzeń mikromobilności w naszym kraju, z kolei rowery elektryczne to 31,5%, a tradycyjne hulajnogi zaledwie 1,5%.
Rozwój alternatywnych środków transportu takich jak elektryczne hulajnogi przyczynia się do poprawy ekologii w miastach i wpisuje się w koncepcję zrównoważonej mobilności. Liczba dostępnych e-hulajnóg w 2021 roku wzrosła aż o 146% do ponad 46 tysięcy, a liczba rowerów publicznych zwiększyła się o 9,2% do 21 tysięcy. To pokazuje, że transport miejski coraz częściej opiera się na takich ekologicznych rozwiązaniach.
Choć w 2021 roku zaobserwowano 42,5% spadek dostępności e-hulajnóg, to branża ta prognozuje znaczne ożywienie w 2022 roku, z oczekiwanym wzrostem do około 60 tysięcy urządzeń. To wskazuje, że mikromobilność elektryczna to już stały element miejskiej infrastruktury, który będzie się nadal rozwijać.
Przykłady działań w europejskich miastach
Miasta w Europie podejmują różnorodne działania, aby wspierać rozwój infrastruktury miejskiej i promować zrównoważone formy mobilności, takie jak elektryczne hulajnogi i systemy car-sharingu. W Polsce 82% dorosłych umie jeździć na rowerze, a 10% korzysta z systemów rowerów publicznych. W latach 2019-2023 Polacy skorzystali z usług bike sharingowych Nextbike ponad 44 mln razy. Transport GZM w Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii obejmuje system Roweru Metropolitalnego z 7 tys. rowerów w 31 miastach i gminach, dostępny przez dedykowaną aplikację.
Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie opracowania strategii UE w zakresie transportu rowerowego, zobowiązując Komisję Europejską do działań na rzecz podwojenia liczby kilometrów przejechanych rowerami w Europie do 2030 roku. Komisja Europejska wspiera również rozwój infrastruktury miejskiej i mobilności współdzielonej, przeznaczając miliardy euro na projekty związane z elektrycznymi hulajnogami i car-sharingiem.
Przykłady udanych inicjatyw w Europie pokazują, że inwestowanie w zrównoważone formy transportu przynosi korzyści społeczne, środowiskowe i ekonomiczne. Coraz więcej miast realizuje kompleksowe plany mobilności, które łączą różne środki transportu i zachęcają mieszkańców do korzystania z ekologicznych rozwiązań, takich jak elektryczne hulajnogi i car-sharing. Trend ten przyczynia się do poprawy jakości życia w miastach i ograniczenia zanieczyszczenia środowiska.
Jakie wyzwania wiążą się z mikromobilnością
Rozwój mikromobilności, który obejmuje różne środki transportu takie jak rowery, hulajnogi elektryczne czy mniejsze pojazdy elektryczne, stanowi interesującą alternatywę dla tradycyjnej komunikacji miejskiej. Jednakże wdrażanie rozwiązań z zakresu regulacji unijnych oraz wyzwania w mikromobilności wiąże się z wieloma wyzwaniami, które wymagają uwagi władz i interesariuszy.
Jednym z kluczowych problemów jest kwestia finansowania systemów transportu publicznego i mikromobilności. Wiele samorządów w Polsce boryka się z ograniczonymi budżetami, co utrudnia inwestycje w infrastrukturę rowerową czy rozwój flot pojazdów współdzielonych. Współpraca z Unią Europejską i wykorzystanie dostępnych narzędzi finansowania projektów transportowych może okazać się pomocne w tym zakresie.
Innym istotnym wyzwaniem jest konieczność stworzenia odpowiednich regulacji prawnych, które harmonizowałyby kwestie związane z mikromobilnością na szczeblu krajowym i unijnym. Brak spójnych przepisów może prowadzić do chaosu i niepewności wśród użytkowników oraz operatorów tych usług.
Ponadto wyzwaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa wszystkich uczestników ruchu drogowego – zarówno kierowców pojazdów mechanicznych, jak i rowerzystów czy użytkowników hulajnóg elektrycznych. Konieczne jest wypracowanie standardów i norm, które zapewnią komfort i bezpieczeństwo przemieszczania się w mieście.
Podsumowując, rozwój regulacji unijnych oraz efektywne rozwiązywanie wyzwań w mikromobilności będzie kluczowe dla zapewnienia zrównoważonego i inkluzywnego transportu miejskiego w nadchodzących latach.
Trendy w ekologicznej mobilności
Koncepcja Mobility as a Service (MaaS) zyskuje na znaczeniu w Europie, integrując różne formy transportu w jednej aplikacji. Komisja Europejska pracuje nad stworzeniem ogólnoeuropejskiej bazy danych dotyczących mobilności, co ma usprawnić funkcjonowanie Inteligentnego Systemu Transportowego (ITS). Organizacja UITP promuje multimodalne struktury zarządzania transportem lokalnym, łączące różne środki transportu pod wspólnym parasolem organizacyjnym.
Digitalizacja jest postrzegana jako kluczowy katalizator dla płynnej multimodalności i zwiększonego zrównoważenia sektora mobilności. Jednak wyzwaniem pozostaje zapewnienie skutecznie działającej infrastruktury „w terenie” oraz rozwiązanie kwestii prawnych związanych z ochroną prywatności w kontekście gromadzenia danych o mobilności.
Według badań McKinsey Mobility Consumer Pulse Survey, 40% respondentów korzysta z wielu rodzajów mobilności, w tym ekologicznych, takich jak rowery elektryczne. Co więcej, 62% badanych wyraża obawy dotyczące zrównoważonego rozwoju, a 20% rozważa zastąpienie prywatnych pojazdów innymi opcjami transportu w ciągu najbliższej dekady. Tendencje te wskazują na rosnące zainteresowanie zrównoważonymi i alternatywnymi formami mobilności miejskiej.
